ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Η μέρα έφυγε ...

η νύχτα μας καλοδέχτηκε σαν απρόσμενους μουσαφιραίους.

Φιλοξενη,ζεστή, σιωπηλή.

'' Τη μια μονότονη μέρα,

άλλη μονότονη ακολουθεί ...''

οι στίχοι του Καβάφη.

Τα λόγια των Ποιητών.

Η αλήθεια που πονά και πληγώνει.

Το Ιόνιο ήσυχο,παράξενα ήρεμο στις αρχές της Άνοιξης.

Στα χρυσαφένια του νερά το φεγγάρι και μια παρέα αστεριών γύρω του, στήνουν κουβέντα.

Κουβεντολόι για σιωπές, που γνωρίζουν τα πάντα.

'' Να ονειρεύομαι απο το παράθυρο, να ταξιδεύω''.

Το κύκνειο άσμα του Λάγιου απλώνεται και κατακλύζει τη νυχτιά.

'' Χαράζει ...

παράξενα ηχούν τα ακούσματα του πρωινού...''

Παγκόσμια ημέρα Ποίησης !!!

Η ποίηση ...

Πως να περιγράψεις τα συναισθήματα σου ;

Τα λόγια ...

Οι λέξεις ανήμπορες, κοιτούν βουβά και περιμένουν.

Οι ποιητές ...

ιχνηλατούν, καταγράφουν, προτείνουν.

Αυτοί γνωρίζουν ...

αυτοί μπορούν.

Μοναχικοί ονειροπόλοι του Αύριο.

Σχοινοβάτες της Μοναδικότητας τους.

Αδιάφοροι στις ιαχές των χειροκροτητών, 

γιατί ξέρουν καλά,

πως το ''αλαλάζον κοινό'', τρέφεται απο τις εφήμερες στιγμές.

Μοναχικές πορείες ... ''στα άδυτα του νου''.

Προσωπικές διαδρομές ... ''πάνω στην πορφυρή γραφή των πελμάτων''.

Αδειάζουν τη ψυχή τους, ζητούν φεγγαρένια γαλήνη

και λαχταρούν τη Λύτρωση.

Η καθημερινότητα ...

Οι στίχοι ...

''τα όρια στενεύουν την Ψυχή''

Στίχοι σκορπισμένοι στον Άνεμο, που μας ταξιδεύουν και μας κυβερνούν.

Γευόμαστε την κάθε λεξη.

Αδράζουμε τις στιγμές 

και

 '' πάμε πέρα μακρυά,

εκεί που κρύβεται ο Αγέρας''.

Τα βήματα αργά μα σταθερά, μας οδηγουν 

στην άκρη της Σιωπής.