AΣ ...

Ας ξεχαστούμε,
ας αφήσουμε τη βροχή
να βρει το ρυθμό μας
και να ορίσει
την ανατολή του ήλιου.
Ας ανοίξουμε
τα σκονισμένα και λησμονημένα,
απο το διάβα του χρόνου,
γράμματα.
Ας ονειροπολήσουμε
απο τα ακανόνιστα βράχια της θάλασσας,
που λυτρώνουν τα κύματα.
Ας αγαπηθουμε 
στα δάση των πόλεων,
που δεν ξέρουν
αν θα τα χαιδέψει
ο ήλιος του αύριο.
Ας ιχνηλατήσουμε
τις αμέτρητες στιγμές της θλίψης
καθώς θα βγαίνουμε
για το μοναχικό ταξίδι της ψυχής.

photo © Jesse Summers

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

Το ραδιόφωνο της διπλανής πόρτας

ανακοινώνει ''εξελίξεις''

και γω 

- ερμητικά κλεισμένος -

θυμιατίζω τα Όνειρα,

που απόκαμαν απo την αναμονή.

Photography by Jack Barnosky

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

Στην απροσπέλαστη

γραμμή της νιότης μου

ταξίδεψα τη νύχτα,

τα χρώματα της

μου σύνθλιψαν το νου,

στην νυχτερινή περιπλάνηση

ζήτησα τη λύτρωση

στις πτυχές

ενος αβίαστου χαμόγελου

και

στις ανταύγειες του φεγγαριού

photo © Alexandre Deschaumes 

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΕΡΑΣ

Ανάμεσα 

στην ανήσυχη στιγμή

και 

στην αέναη σιωπή

η μέρα 

κουλουριάζεται στα πόδια μας,

περιμένοντας 

τον ρυθμό της

να γαληνέψει,

τη νύχτα 

όσο κι αν η παραίσθηση 

ντύνεται πειστική,

κρώζουν τα αηδόνια

και

σε πεθαίνει η θάλασσα.

 photo Paul Andrews

ΕΙΚΟΝΕΣ

Δειλινά απόκοσμα

και ο άνεμος γραικός.

Τα χρώματα μουντά

στου ονείρου την πνοή.        

Μια πνιγερή λήθη

των χθεσινών ερώτων.

Ονειροδρόμια σιωπών

μιας αβάσταχτης ελπίδας.

          

photo Fernando Prieto 

ΕΡΩΤΙΚΟ

 Ματιές φευγαλέες, 

πετάρισμα καρδιάς,

στιγμές αιώνες 

η αναμονή.

Ανάσα γοργή, 

βλέμμα φλύαρο, 

πυρωμένο άγγιγμα, 

ίχνος αναστολής.

Μικροί θάνατοι. 

Λυτρωτικές αγκαλιές.

Ανελέητο σούρουπο

τη φαντασία χλευάζει, 

η απουσία μέγγενη 

συνθλίβει το νου.

Fotografia di Alessandra Ballerini ©

'' ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ''

Τη μέρα 

που θα αποκαθηλώσουμε τα άστρα

θα φτάσει αποκαμωμένος

ο αγγελιοφόρος της Σιωπής,

σφίγγοντας

γερά στις χούφτες του

τις τελευταίες ελπίδες 

της Νιότης μας.

photo © André Farinha 

ΜΕΡΑΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Μυστικές κινήσεις πλανητών

παρατηρούσα 

χτες το βράδυ στο όνειρο μου,

''είμαστε χαμένοι'' ψιθύρισα

και ξύπνησα αλαφιασμένος.

Το απαλό γουργουρητό της Ελένης 

που κοιμάται ανάστροφα δίπλα μου

παρηγοριά και λύτρωση.

Ένα παράθυρο στη θάλασσα,

ένα ζεστό φιλί,

μια αχνιστή κούπα καφέ,

φτάνουν 

για να ανθίσει η μέρα.

Photo Frankie Nicole

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Ο Απρίλης 

με βρήκε μετέωρο

να περιπολώ

στην άκρη της Αβύσσου,

χίλια τέρμινα περιπλάνησης

ακολουθώντας πορείες ναυαγών,

αναλώσιμος σε βρώμικα παζάρια,

προσπάθειες διαφυγής

σε ατέρμονες διαβάσεις 

μακρυνών οριζόντων.

photo © Hasan Türker