Η ΠΟΛΗ !!!
Η Πόλη.
Η πολη ...
ξεπροβάλει
μέσα απο την αντάρα του πρωινού,
σαν κακό όνειρο,
η σκοτεινή πόλη
θαρρείς μας καλεί
παγερή ...
μαβιά ...
σαν νεκρική μέρα,
ο μοναδικός μας λόγος
ο άνεμος
που αρχίζει να αγριεύει,
κορμιά μουδιασμένα,
πόδια καρφωμένα στη γη,
εναλλαγές απο βλεμματα
ζυγιάζουμε
την υπαρξή μας.
Αγναντεύοντας την απο ψηλά
αφεθήκαμε να ταξιδέψουμε
στις ηλιογραμμές
των αγαπημένων προσώπων,
που χάθηκαν στη διαδρομή,
τούτες τις ώρες
οι απουσίες βαραίνουν ...
φτεράκισμα καρδιάς,
ανάταση ψυχης ...
αντιφεγγίζουν στα μάτια,
καλύπτουμε με τις σκιές μας
τα ριζά του νου
και ...
ροπαλιζοντας τους ανέμους
διαβήκαμε ...
τη Μεγάλη Φωτεινή Πύλη.
Είμαστε εδώ !!!
άνθρωποι ...
άνθρωποι
διαφορετικοί μεταξύ τους,
άνθρωποι
με πάθη, μυστικά και περισσή φαντασία,
αναδιπλώνουμε
τις γραφές της ζήσης μας
και
προσδιορίζουμε
τις επόμενες μέρες.
Απο μακρυά
έφτασαν οι φήμες ...
απο μακρυνές πολιτείες
ήρθαν τα μαντάτα
''ο αρχηγός...
με τα σχεδιά του ...
πήγε σε άλλους τόπους, πιο ήσυχους
για άλλους υπηκόους, πιο συνετούς ...''.
Ξημερώνει ...
παράξενα ηχούν
τα ακούσματα του πρωινού.
Τα λόγια του γέρο - Τυφλού
''τα μελλούμενα ονείρατα
είναι πιο μαγικά''.
Συνεχίζουμε ...
να πάμε
εκεί πέρα μακρυά,
που κρύβεται ο Άνεμος.
Ο Ηλιος ...
Το Φεγγάρι ...
γλυκαίνουν το διάβα μας.
