Σάββατο βράδυ,
ξεχειλίζει
η πλάνα πόλη
από Σειρήνιες υποσχέσεις.
Αυτοπυρπολημένη η ανάγκη
παροπλίζει τις πεθυμιές σου.
Ακολουθείς το ρεύμα
των φανταχτερών δρόμων,
ξεχνιέσαι σε ξένες
στη φύση σου γιορτάδες,
και κει
στο πρώτο σκίρτημα της Κυριακής
σου μένει μόνο,
η αίσθηση της απώλειας
και το ταξίδεμα της σιωπής.
Υπεροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΜΕΝΕΙ "και το ταξίδεμα της σιωπής.", ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΡΦΕΑ...! ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή